Biathlon – czym jest dwubój zimowy?

Biathlon, biatlon, bieg patrolowy, dwubój zimowy – określeń na dyscyplinę, której poświęcimy dzisiejszy wpis jest wiele. Wszystkie dotyczą sportu, który łączy narciarstwo oraz… strzelectwo.

Biathlon – historia z wojskiem w tle

Jedną z nazw, którymi określa się biathlon, jest “bieg patrolowy”. Początki dyscypliny sięgają aż 1767 r. i z patrolowaniem mają wiele wspólnego. To właśnie wtedy rozegrano pierwsze zawody, w których rywalizowali ze sobą norwescy i szwedzcy pogranicznicy. Ich codzienne zajęcie – patrolowanie granic – łączyły elementy, które z czasem zaadaptowano na potrzeby powstającej dyscypliny: narciarstwo oraz strzelectwo. Rywalizacja sportowa była więc okazją do sprawdzenia nie tylko przygotowania do pełnionych funkcji, ale też tego, który z żołnierzy był najlepszy w swoim fachu.

Sport stawał się coraz popularniejszy w krajach skandynawskich. W innych państwach, głównie ze względu na mniej sprzyjające jego uprawianiu warunki atmosferyczne, nie zyskiwał na znaczeniu przez wiele lat. Choć biathlon pojawił się pierwszy raz na igrzyskach olimpijskich już w 1924 r. (jako bieg patrolowy), to do programu wpisał się na stałe dopiero w 1960 r. To właśnie wtedy znaczenie dyscypliny urosło na tyle, że rywalizacja na arenie najważniejszej imprezy sportowej nabierała sensu.

Czym jest biathlon?

Biathlon to dyscyplina łącząca narciarstwo i strzelectwo. Zawodnicy – biathloniści – mają do pokonania określony dystans – sięgający nawet 20 km. W trakcie biegu, w zależności od dystansu, dwu- lub czterokrotnie muszą zmierzyć się z pięcioma celami na strzelnicy. Strzały odbywają się z pozycji leżącej lub stojącej, a w przypadku niecelnych prób, zawodnicy otrzymują kary czasowe lub dodatkowe 150-metrowe rundy.

Konkurencje w dwuboju zimowym

Konkurencje w biathlonie nie różnią się jedynie dystansami i liczbą podejść do strzelnicy. Inne są też zasady – np. kolejności na starcie, kary za niecelne strzały, itp. Najstarszą z konkurencji biathlonowych jest bieg indywidualny, najszybszą – bieg sprinterski.

Bieg indywidualny

Zawody biathlonowe w konkurencji biegu indywidualnego rozgrywane są na dłuższych dystansach. Kobiety do pokonania mają 15 km trasy, mężczyźni 5 km więcej. Zawodnicy podczas biegu dwa razy strzelają z pozycji stojącej, a dwa z leżącej. Każda nie strącona tarcza oznacza dodatkową, karną minutę wliczaną do czasu.

Bieg ze startu wspólnego

Zawody biathlonowe ze startu wspólnego mają ograniczenia co do liczby zawodników, biorących w nich udział. Z uwagi na wspólny start, zasada ta musiała być wprowadzona, żeby uniknąć tłoku na pozycjach strzeleckich. Trasa dla kobiet wynosi 12,5 km, dla mężczyzn 15 km, a zawodnicy, podobnie jak w przypadku biegu indywidualnego, do strzelania podchodzą 4 razy – 2 na leżąco i 2 na stojąco. Każde “pudło” to karna, 150-metrowa runda.

Sztafeta

Biathlon to kolejna z dyscyplin, w której rozgrywane są biegi sztafetowe. Drużynę tworzy 4 zawodników. Każdy z nich musi pokonać 7,5 km (mężczyźni) lub 6 km (kobiety). W trakcie swoje zmiany zawodnik podchodzi do strzelnicy dwukrotnie – raz na leżąco i raz na stojąco.

Sprint

Sprint to jedna z najpopularniejszych i najczęściej rozgrywanych konkurencji dwuboju zimowego, głównie, ze względu na swoją dynamikę. Zawodnicy mają do pokonania jedynie 10 km (mężczyźni) lub 7,5 km (kobiety). W trakcie biegu strzelają dwukrotnie – po jednym razie w każdej pozycji. Błędy karane są 150-metrową rundą karną, a w przypadku jej pominięcia, 2 minutami doliczonymi do końcowego czasu.

Poza wymienionymi konkurencjami istnieje także bieg pościgowy, w którym zawodnicy startują w odstępach czasowych ustalonych na mecie innej konkurencji (najczęściej sprintu). Rozgrywane są również zawody w biegu sztafetowym mieszanym i pojedynczej sztafecie mieszanej.

Zasady biathlonu

Poza zasadami poszczególnych konkurencji warto znać również podstawowe zasady dyscypliny. W przypadku biegu ograniczają się one do nart – ich długość nie może być mniejsza niż wzrost zawodnika minus 4 cm. Sama technika biegu może być dowolna. Zawodnicy mają do dyspozycji również kijki narciarskie.

Broń, z której strzelają biathloniści musi ważyć minimum 3,5 kg razem z zapasem amunicji. Przez cały bieg – poza strzelaniem – zestaw musi znajdować się na plecach zawodnika. Kaliber broni wynosi 5,6 mm, a naboje muszą być ładowane ręcznie. Broń samopowtarzalna lub samoczynna jest zabroniona.

Cele, do których oddaje się strzały, znajdują się w odległości 50 metrów od pozycji strzelca i jest ich 5. Średnica celów dla pozycji leżącej wynosi 45 mm, a dla pozycji stojącej 115 mm.

Biathlon letni

Fani biathlonowych emocji mają ich namiastkę również latem. Choć różnic pomiędzy letnią a zimową odmianą jest sporo, to jednak główna idea dyscypliny pozostaje zachowana. Zawodnicy nie mają nart, biegną natomiast w tradycyjny sposób na trasach crossowych. W czasie biegu nie mają na sobie broni – ta czeka na nich na stanowiskach strzeleckich. Podobnie jak w dwuboju zimowym, do zestrzelenia mają 5 celów, a w trakcie biegu – w zależności od długości trasy – do strzelania podchodzą 2 lub 4 razy.

Najważniejsze imprezy biathlonowe

Poza obecnością na zimowych igrzyskach olimpijskich, fani biathlonu mogą śledzić inne wydarzenia lokalne i międzynarodowe. Do najważniejszych z nich należą m.in. mistrzostwa świata w biathlonie rozgrywane od 1958 r. Od 1994 r. odbywają się Mistrzostwa Europy w biathlonie. Najlepsi zawodnicy rywalizują również w Pucharze Świata – cyklu 9-10 zawodów rozgrywanych co sezon od sezonu 1977/78 r.

Sukcesy Polaków w dwuboju zimowym

Choć biathlon nie jest tak popularny jak biegi narciarskie, Polska może pochwalić się reprezentantami, którzy osiągali w tej dyscyplinie sukces. Najważniejszy z nich – srebrny medal olimpijski z Igrzysk Olimpijskich w Turynie (2006 r.) – należy do Tomasza Sikory. Polski biathlonista na swoim koncie ma także złoty medal mistrzostw świata w Anterselva (1995 r.), 6 złotych medali mistrzostw Europy oraz kilkanaście krążków koloru srebrnego i brązowego zdobytych na zawodach różnej rangi.

Pierwszy medal w historii polskiego biathlonu zdobyła 3-osobowa sztafeta podczas Mistrzostw Świata w Elverum (Norwegia). W 1965 r. drużyna złożona ze Stanisława Szczepaniaka, Józefa Rubisia i Józefa Gąsienicy Sobczaka wywalczyła brązowy medal na dystansie 3 x 7,5 km. Rok później Polska, za sprawą tej samej trójki wspartej przez Stanisława Łukaszczyka, na swoim koncie zapisała medal srebrny zdobyty w sztafecie 4 x 7,5 km (Garmich-Partenkirchen).

Ostatnie medale dla Polski, podczas Mistrzostw Świata w fińskim Kontiolahti (2015 r.) zdobyła Weronika Nowakowska-Ziemniak. Zawodniczka zajęła 2 miejsce w sprincie (7,5 km) i 3 w biegu pościgowym na 10 km.

Medale na zawody sportowe z MCC Medale

Organizujesz zawody lub inne wydarzenie sportowe i poszukujesz medali dla zawodników? Dołącz do grona zadowolonych klientów odlewni MCC Medale i skorzystaj z naszej oferty! Produkujemy autorskie odlewy – medale sportowe, statuetki z metalu, breloki, nieśmiertelniki, pinsy, medale okolicznościowe, monety pamiątkowe, ordery i odznaczenia – na zamówienie.

Każdego roku realizujemy tysiące zleceń dla klientów z Polski i całego świata. Mamy doświadczenie zdobywane przy produkcji wymagających projektów dla przedstawicieli świata sportu – w tym m.in. Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, Polskiego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego i Polskiego Związku Pływackiego. Nasze odlewy trafiają również do klubów sportowych, organizacji pozarządowych, przedstawicieli władz, służb mundurowych, firm oraz klientów indywidualnych.

Realizujemy zamówienia już od 30 szt. Wyróżnia nas także ekspresowy czas produkcji – nawet w 14 dni roboczych od momentu ustalenia wszystkich szczegółów zamówienia. Współpracując z MCC Medale, możesz liczyć na pełne wsparcie naszych pracowników na każdym etapie realizacji. Całkowicie za darmo przygotujemy dla Ciebie projekt wraz z wizualizacją umożliwiającą zobaczenie gotowego produktu przed rozpoczęciem produkcji. Pomożemy także wybrać najlepsze rozwiązanie w pełni dopasowane do Twoich potrzeb.